Πάμε όπως παλιά

Φταίει το ένα.
Φταίει το άλλο.
Μες στην κρίση αυτή
ποιος μπορεί να χαρεί.
Φταίει αυτό;
Φταίει η ώρα;
Το ότι φτώχυνε η χώρα
ή τ΄αδιέξοδο "τώρα";

Και συ μόνη σου εκεί.
Ένα σκέτο γιατί.
Δε γελάς όπως πριν,
πλέον λάτρης του "μην".
Και συ αδύναμο φως.
ένας γρίφος σωστός.
Ψάχνεις λόγο να βρεις
στη σιωπή να χαθείς.

Μα  τι θέλεις δε λες
μόνο αδιάκοπα κλαις.
Κι εγώ αλήθεια δεν ξέρω
πώς τη λύση να φέρω.
Μα τι θέλεις δε λες
κι ενώ ξέρω δε φταις
προσπαθώ να σου πω
πως δε φταίω ούτε εγώ.

Πάμε  πάλι μαζί
πάμε πάλι εκεί
σε ταξίδι που φέρει
στης αγάπης τα μέρη.
Πάμε όπως παλιά
σε ξανθή ακρογιαλιά.
Το ταξίδι μας  μίλια
και τα όνειρα χίλια.

Τρίκαλα 19-2-2014