Της Φαντασίας τα φτερά

Κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω.
Βλέπω έναν κόσμο μαγικό.
Πανέμορφο,σοφά πλασμένο.
Αξιοθαύμαστο,ονειρικό.

Με δυνατά φτερά πετώ.
Φεύγω σε τόπο μακρινό.
Η φαντασία μου μακριά με πάει
από το σήμερα που ζω.

Η φαντασία μου  με ταξιδεύει
σε χώρο και σε χρόνο που ποθώ.
Χωρίς φραγμούς κι απαγορεύσεις
δρόμους άλλης ζωής ακολουθώ.

΄Ομως τα μάτια σαν ανοίξω
πρέπει και να προσαρμοστώ.
Καλό είν' ετούτο το ταξίδι
μα έχει πάντα γυρισμό.

Και όσα αφήκα πριν "πετάξω"
με περιμένουν τελικά.
Στου κόσμου την ωμή αλήθεια
να πορευτώ καρτερικά.

Τρίκαλα
(Το ποίημα γεννήθηκε από  μαθητές μου και μένα
 σε μια τάξη του δημοτικού σχολείου Φλαμουλίου(15 Τρικάλων)
 σε μια προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε το θέμα "ποίηση")