Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Ήταν λέει

'Ηταν λέει,εσύ π' ακούς,
εις τους παλαιούς καιρούς,
ένα κράτος ζηλεμένο
με σοφούς κυβερνημένο.

Μα ήρθαν χαλεποί καιροί
και η μοίρα του η κακή
του 'φερε για κυβερνήτες
ψευταράδες κι αγιογδύτες.

Ψευταράδες δίχως όριο
κι ο λαός στο περιθώριο.
κυβερνούσαν δίχως νόμους
με στρατό από παρανόμους.

Κυβερνούσαν δίχως"τσίπα"
με κουβέντες είπα ξείπα.
Ψευταράδες δίχως όριο
κι ο λαός στο περιθώριο.

Μα από την πολλή ρεμούλα
ξέσπασε αναμπουμπούλα.
Βγήκε ο λαός στου δρόμους
και ακύρωσε τους νόμους.

Πήρε βούρδουλα στο χέρι
και με τη φωνή μαχαίρι
διώχνει τη φαυλοκρατία.
Ζήτω η δημοκρατία!

Ζήτω η δημοκρατία!
Με λαό στην εξουσία.
Ο λαός ν' αποφασίζει
κυβερνήτες ποιους ψηφίζει.

Κυβερνήτες που 'χουν  γνώση
κι όχι όποιον  τους "τα δώσει".
Γιατί  αν ξανά τα ίδια...
Παν οι κόποι στα σκουπίδια.

Κι άιντε φτου κι απ' την αρχή
"λαουτζίκο"δυστυχή!

Τρίκαλα




Κυριακή 14 Ιουλίου 2013

Περί τόνων και πνευμάτων

Θέμα προέκυψε,ω φίλοι,
με το σύστημα γραφής.
Η ψιλή και η δασεία
απεργούν προ της βουλής.

Κάνουν απεργία πείνας,
γιατί πλέον στα βιβλία
γενικό κουμανταδόρο
τοποθέτησαν τον τόνο.

Συμπαράσταση τους κάνει
κι η κυρά περισπωμένη,
γιατί λέει πως είν' θιγμένη
 κι άδικα αναδομημένη.

Συμπαρίστανται ακόμα
κι ορισμένες συλλαβές,
που όλοι σας θα τις θυμάστε,
οι βραχείες κι οι μακρές.

Μα οι θεσπίσαντες το νόμο
τις διαλέξαν για το ράφι
κι έτσι η απεργία  πείνας
κι ο αγώνας πάει στράφι.

'Έτσι μένει ο τόνος πλέον
του μονοτονικού ο λέων
και θα είναι των γραμμάτων
τώρα η μόνη φασαρία ,
τα σημεία που έχει η στίξη
και η κυρά ορθογραφία.

Θήβα (Οκτώβριος 1983)