Κίνδυνος

Αλί! Βιαστείτε ερωδιοί,

βιαστείτε πελεκάνοι,
η λίμνη θ' αποξηρανθεί,
πεθαίνει το "λιμάνι".

Πετάξτε αγριόχηνες,
αγριόπαπιες πετάξτε,

νερότοπους π' απόμειναν

βιαστείτε,ψάξτε.

Κτήματα η λίμνη θα γενεί
σπαρτά θ' ανθίσουν,
άνθρωποι θα 'ρθουν βιαστικοί
να τα θερίσουν.

Αλί! Βιαστείτε ερωδιοί,
νεροζωές βιαστείτε,
κόντρα στης φύσης το χαμό
τρέξτε, σωθείτε!

Θήβα (1980-1987)

Εποχές

Φθινόπωρο!
Παράξενα π' ακούγονται
σαν πέφτουν οι ψιχάλες!
Μικρές μικρές νανούρισμα
θαρρείς σου ψιθυρίζουν
σαν πέφτουν έτσι ανάλαφρα
στη φύση τη χλωμή,
στα φύλλα π' ολοκίτρινα
κυλίστηκαν στη γη.
Χειμώνας!
Παράξενα π' ακούγονται
σαν πέφτουν οι ψιχάλες!
Ψυχρές ψυχρές φοβέρισμα
 θαρρείς σου τραγουδάνε
σαν πέφτουν έτσι παγερές
στη φύση τη νεκρή,
στα δέντρα,στα γυμνά κλαδιά,
στη ναρκωμένη γη.
Άνοιξη!
Παράξενα π' ακούγονται
σαν πέφτουν οι ψιχάλες!
Της φύσης το ζωντάνεμα
θαρρείς πως σου μηνούν,
σαν πέφτουν έτσι άξαφνα
στα νιόφυτα σπαρτά,
αγιασμός στη γέννηση
σε κάμπους σε βουνά.
Καλοκαίρι!
Παράξενα π' ακούγονται
σαν πέφτουν οι ψιχάλες!
Οι βίαιες το πύρωμα
θαρρείς πως εξαγνίζουν,
τ' ατέλειωτου καλοκαιριού
τις κάψες τις γερές,
στους κουρασμένους τάζοντας
δροσάτες διακοπές.

Θήθα (1980-1987)

Η ειρήνη των πυραύλων

Απ' το διάστημα  λεν θα 'ρθει η ειρήνη.
Εκεί τη βρήκαν οι "μεγάλοι", οι "τρανοί".
Ξεκουραζόταν σε μιαν άκρη στη Σελήνη
μα δέχτηκε μέχρι τη Γη να πεταχτεί.

Δεν ξέρω αν θα τη φέρουν με "Απόλλων"
δεν ξέρω αν θα τη φέρουν με "Σογιούζ"
μα άκουσα πως  σ' εμάς θα τη μοιράσουν
με τους πυραύλους "SS-20" με" Πέρσιγκ" και με "Κρουζ"

Και το σπουδαίο θα 'ναι, φίλοι,
που πρέπει ευχαριστώ να πούμε,
αφού πυραύλους με ειρήνη
 μας στέλνουνε για να χαρούμε.

Όμως γιατί τόση βιασύνη
σ' εμάς τέτοιο αγαθό να μοιραστεί;
Στις χώρες των "τρανών να μείνει πρέπει,
αφού γι' αυτό έχουν τόσο κουραστεί.

Όσο για μας αρκούν λίγα μπαλόνια
κι έστω ένα μικρό πανό
να 'χει στην άκρη το σημάδι της ειρήνης
κι αμέσως δίπλα του τη λέξη<<αγαπώ>>.

Θήβα (1980-1987)