Σ' αυτούς που έπεσαν για την ειρήνη

Σκοτώνουνε τα "περιστέρια",

τους ταχυδρόμους της ειρήνης.

Στις δυο μυριόπαθες φτερούγες

τη σημαδεύουν την ειρήνη.

Να μην πετάει στης γης τα μέρη

μόνο να σέρνεται να κλαίει,

να κλαίει να παρακαλάει

τους αίτιους που μ' άλλη μάσκα

θα εμφανιστούν να τη συντρέξουν.

Κάθε φορά, αιώνες τώρα,

εχθροί ορκισμένοι της ειρήνης

σκοτώνουνε τα "περιστέρια"

στοχεύοντας όμως την ίδια.

Κι ο κάθε θάνατος, τι κρίμα!

Δάκρυα πικρά  και πόνο δίνει.

Βαθιά πληγή για την ειρήνη

που όλο ματώνει και δεν κλείνει.

Τρίκαλα