με το'να χέρι αντήλι
κουνάει ένα μαντίλι
αργά μα ρυθμικά
στους ήχους που φεύγοντας
αφήνουν τα βαπόρια,
στους ήχους που γνώριμοι
του έρχονται στ'αυτιά.
Στους ήχους που'ναι ότι έμεινε
απ'τη μισή ζωή του.
Ζωή που άφησε ανοιχτά
μαζί με το βαπόρι
μες σε νερά πηχτά.
Στο λιμανάκι εκεί
κουνάει ένα μαντίλι
απ'όταν βγήκε στη στεριά.
Κι όλοι το ξέρουν πια.
Μισή ζωή χαμένη
κι η άλλη σαλεμένη.
Θήβα (1980-1987)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου