Ο γερο-ναύτης

Λάδι ο γιαλός
κι ο ήλιος σβήνει,
μ'αυτός στο πέλαγος
το βλέμμα στήνει.

Σάμπως η θάλασσα
κάτι θα φέρει,
μα τι είν'αυτό
κανείς δεν ξέρει.

Όλη η ζωή
μέσα στο κύμα,
μεγάλη απόφαση
μ'ένα του βήμα.

Κρύος βοριάς
κι είχε ψιχάλα,
καθώς δρασκέλιζε
του πλοίου τη σκάλα.

Ταξιδευτής
 απ'άκρη σ'άκρη,
σ'όλες τις θάλασσες
σ'όλα τα μάκρη.

Μα τώρα πια
απ'το μουράγιο
βλέπει τη θάλασσα
κι αντλεί κουράγιο.

Θήβα (1980-1987)