σε τούτα 'δώ τα χρόνια
δε λένε να 'χουν τελειωμό
θαρρείς πως είν' αιώνια.
Για μεροκάματο κινάει
της εργατιάς τ' ασκέρι,
πιάνεται απ' την ελπίδα του
και πάει χέρι χέρι.
Ποιος ξέρει τάχα τ' αύριο
τι κρύβει,τι θα φέρει,
γι' αυτούς η λύπη κι η χαρά
έχουνε γίνει ταίρι.
Τρίκαλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου