Του έρωτα ταξίδι

Όμορφος που είν' ο πηγεμός
για της χαράς τα μέρη!
Η σκέψη με φτερουγισμούς
γοργά με ταξιδεύει .
Κι ο δρόμος, που 'δειχνε μακρύς
όλο και λιγοστεύει.
Χαμογελάει  ο ουρανός
χαμογελάει ο δρόμος
μα εγώ μες το ταξίδι μου
ακόμα νιώθω μόνος.
Νιώθω ή μήπως με γελά
του έρωτα ο πόνος;
Έφτασα κι απ' την πόρτα της
η αγάπη μου προβαίνει.
Είναι γλυκιά και όμορφη
σα μυγδαλιά ανθισμένη
με σάρκα ανοιχτορόδινη
κι αγουρογινωμένη.
Με μάτια πράσινα ελαφρά
σαν τ' Απριλιού το φύλλο
το κάθε της το μάγουλο
κοκκινισμένο μήλο.
Όμορφη που 'ναι η αγάπη μου!
Μα ο ήλιος πέρα γέρνει
γοργά η νύχτα απλώνεται
και μύρια αστέρια σπέρνει
Ο γυρισμός με καρτερεί,
με περιμένει ο δρόμος ,
μα δε μου καίγεται καρφί
για δε γυρίζω μόνος.

Τρίκαλα