Η μέρα βροχερή και κρύα.
Στις φωτεινές διαδρομές των αστραπών
ταξίδευαν οι κρότοι κεραυνών.
Μα έμοιαζαν εκείνη τη στιγμή,αλήθεια,
πως ξεπερνούσαν τη συνήθεια.
Στρέφοντας προς τα 'κει την προσοχή του
ταξίδεψε στην πρότερη ζωή του.
Πολλά σωστά και μύρια λάθη
μέχρι η ψυχούλα του να μάθει.
Την ευκαιρία μη θέλοντας ν' αφήσει,
είπε τους φόβους του να ψηλαφίσει.
Μα η σκέψη του ανούσιο το βρήκε
ανάμεσα στους φόβους και σ'εκείνον μπήκε.
Επίμονα τον ώθησε στο τώρα.
Είχε κοπάσει πια κι η μπόρα.
Παρέδωσε τμήματα του "πριν" στη λήθη,
τον εαυτό του σε ζωή συνήθη
και τα όνειρά του τα πολλά
στου μέλλοντος την αγκαλιά.
Τρίκαλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου